|
پر آوازه ترین پهپادهای نظامی
1_MQ-9 Reaper (محصول سیستمهای هوانوردی جنرال اتمیکس)
وظیفه این هواپیما، شناسایی و نابودی دشمن در عراق، افغانستان و پاکستان و گشتزنی در امتداد مرزهای ایالات متحده با مکزیک در منطقه هواچوکای آریزوناست. با 20 متر فاصله نوک بالها، اندازه ریپر دو برابر نسل قبلی خود یعنی MQ-1 پرداتور است و میتواند در ارتفاع 5000 پا (1500 متری) به مدت 24 ساعت بماند. با 1360 کیلوگرم مهمات مسلح میشود که شامل بمبهای هدایت شونده لیزری GBU-12 و موشکهای ضد تانک هیلفایر میشوند. فرماندهان ارتش ایالات متحده اعتقاد دارند که این هواپیما یکی از موثرترین سلاحهای آنها در جنگ فعلی است. بعد از پرتاب، هواپیما توسط اپراتورها و با استفاده از تجهیزات کنترل رادیویی یا با اتصال ماهوارهای توسط خلبانهای مستقر در خاک ایالات متحده کنترل میشود.
2_MQ-5 Hunter (محصول نورتروپ گرومان)
این هواپیما توسط ارتش در عراق و افغانستان پرواز داده میشود. هانتر (بهمعنی شکارچی) از زمان جنگ بالکان در خدمت ارتش ایالات متحده است و به تازگی تغییراتی در آن صورت گرفته تا بتواند با سوخت سنگین و مهمات تهاجمی پرواز کند. فاصله نوک بالهای آن از هم 10.5 متر است و میتوان تا 18 ساعت در ارتفاع 18هزار پا (5400 متری) بماند. میتوان آن را با ایستگاه کنترل مشابه شدو (سایه) و مدل نظامی پرداتور هدایت کرد.
3_RQ-4 Global Hawk (محصول نورتروپ گرومن)
این هواپیما مختص ارتفاعات عراق، افغانستان و پاکستان؛ یا هر جای دیگری در جهان است که مرکز فرماندهی ارتش ایالات متحده بخواهد چشمی بر آن داشته باشد. گلوبالهاوک (شاهین جهانی) تا ارتفاع 65 هزار پایی / 19500 متری اوج میگیرد و تا 36 ساعت در آنجا میماند، جالبتر اینکه توانایی گشتزنی 64هزار کیلومتر هوایی را در هر ماموریت دارد. با داشتن یک مجموعه کامل از حسگرهای الکترواپتیکی، فروسرخ و ترکیبی، میتواند در هر زمان روز و شب و در هر شرایط آبوهوایی به انجام ماموریت بپردازد. در مدل بزرگتر آن فاصله نوک بالها به 40 متر میرسد. این واقعیت که گلوبالهاوک میتواند به طور خودکار بلند شود و فرود بیاید، تا حد زیادی احتمال سقوط را کاهش میدهد، خصوصیتی که در پرداتور و ریپر وجود ندارد.
4_فانتومری (محصول بوئینگ)
این هواپیما فعلا در پایگاه هوایی ادواردز در لانکستر کالیفرنیا در حال طراحی و آزمایش است. با الهام از پروژه لغو شده X-45C فانتوم بوئینگ، این مدل نمونه هواپیمای جت، نمونهای آزمایشی از فناوریهای پیشرفته پهپادهاست که شامل فناوریهای نظامی الکترونیک مانند ضد رادار بودن، سوختگیری هوایی خودکار، دفاع موشکهای ضدهوایی و گشتزنی و نظارت است. مهندسین انتظار دارند که فانتومری (به معنی پرتو شبح) بتواند تا ارتفاع 40هزار پا / 12هزار متری اوج بگیرد. با سرعت پروازی که تخمین زده میشود به 980 کیلومتر بر ساعت برسد، فانتومری یکی از سریعترین پهپادها خواهد بود. شکل غیر معمول این هواپیما، آن را قادر میسازد تا از دید رادار پنهان بماند.
5_دیمِن (محصول آزمایشگاههای شرکت بزرگ دفاعی BAE systems در لندن)
هواپیمای خودکار دیمِن (بهمعنی شیطان) بدون هیچ پرهای پرواز میکند و تقریبا هیچ عضو متحرکی ندارد، در نتیجه نیازی به تعمیر ندارد. نرمافزارهای هوشمند، تقریبا تمام فعالیتهای آن را خودکار انجام خواهند داد. تمام بدنه هواپیما طوری طراحی شده تا مانند یک بال باشد. دهها پیشرانه در بالا و پایین، جریان هوا را شکل میدهند و جایگزین کاری میشوند که معمولا توسط بالچههای دم و قسمت متحرک هواپیما انجام میشود. نرم افزار آن قدرت خروجی هر یک از پیشرانههای را تغییر میدهد تا سرعت، تغییر جهت و دور زدن را کنترل کند.
6_Vulture (محصول لاکهید مارتین)
این هواپیما در کمربندی از هوای نسبتا آرام در ارتفاع بالای تقریبا 16500 متر / 55 هزار پا پرواز خواهد کرد. طرح لاکهید مارتین برای برنامه والچر (به معنی کرکس) که به سفارش دارپا (شاخه تحقیقاتی پنتاگون) اجرا شده، میتواند به مدت 5 سال در آسمان بماند و در اطراف هر نقطهای از زمین که نیاز به مراقبت دائم داشته باشد، به گشتزنی بپردازد. مجموعهای از دوربینهای دید در روز و شب میتواند نواری 1000 کیلومتری را اسکن کند و دادههای را به کنترلگرهای روی زمین بازگرداند. این هواپیما باید بتواند دیگر گونههای یک کنسرسیوم تحت رهبری بوئینگ و کنسرسیوم دیگری را که گرد شرکت ویرجینیایی آورورا جمع شدهاند، پشت سر بگذارد تا بتواند از حمایتهای مالی برای تکمیل فرایند ساخت خود بهرهمند شود. هنگامی که هواپیما در معرض بادهای شدید قرار میگیرد و بالها به شدت تکان میخورند، ساختار نسبتا انعطاف پذیر والچر کمک میکند که بالهای آن به جای شکستن فقط خم شوند.
7_RQ-170 Sentinel (محصول لاکهیدمارتین)
این هواپیمای جاسوسی فوقمحرمانه با کوچ از پایگاه احتمالی خود در قندهار افغانستان، به عملیات جاسوسی بر فراز مناطق موردنظر خواهد پرداخت. RQ-170 سنتینل (به معنی نگهبان) که محصول برنامه اسکانکورک لاکهید مارتین است، با ارتباط ماهوارهای از یک پایگاه در تونوپاه در نوادا هدایت خواهد شد، ولی اطلاعات دیگری از این هواپیما در دسترس نیست. در عکسهای غیر رسمی، تا حد زیادی شبیه به طراحی هواپیماهای لوفتوافه (نیروی هوایی آلمان نازی) سال 1945 / 1324 موسوم به Horten Ho 229 به نظر میرسد. محفظههای حسگر که در لبه بالهای آن نصب شدهاند، احتمالا به آن امکانات نظارتی میدهند و نبود سلاحهای قابل نصب روی بال نیز احتمالا آن را سبک و دور از چشمان رادار نگاه میدارد.
8_Ion Tiger (محصول آزمایشگاه تحقیقات دریایی در واشینگتن)
این پرنده دوربرد احتمالا در پایگاههای هوایی اروپا مستقر خواهد شد تا با استفاده از فناوری پیل سوختی به خاورمیانه پرواز کند. آیونتایگر (بهمعنی ببر یونی) میتواند بدون این که صدایش از روی زمین شنیده شود، تا ارتفاع 1000 پایی / 300 متری پایین بیاید و تا ارتفاع 14هزار پایی / 4200 متری بالا برود. توانایی آن برای 24 ساعت پرواز، آیونتایگر را قادر میسازد تا وارد محدوده پرندههای خیلی بزرگتر از خود مانند پرداتور بشود و اندازه کوچکش نیز این امکان را به هواپیما میدهد که به هدف نزدیکتر شود و با دوربینهای سبکتر و ارزانتر خود از آن عکس و فیلم تهیه کند. هر یک از مخازن هیدروژن آن که از جنس آلومینیوم پوشیده با کربن است، حدود 4.5 کیلوگرم وزن دارند و این پهپاد را قادر میسازد تا مدت زیادتری در آسمان بماند.
9_S100 Camcopter (محصول صنایع الکترونیک شیبل، اتریش)
این هلیکوپتر برای عملیات در مناطق جنگی، مرزها، آتشسوزی جنگلها و ازدحام جمعیت طراحی شده، میتواند به طور خودکار بر روی سکویی به اندازه نصف یک سکوی فرود هلیکوپتر فرود بیاید و به مدت 6 ساعت، 35 کیلوگرم بار را با سرعت 220 کیلومتر بر ساعت جابجا کند. با دوربینهای استاندارد فروسرخ و نوری دید در روز خود میتواند تا ارتفاع 18هزار پا / 5400 متر اوج بگیرد و هر چیزی را از جابجایی نیروهای نظامی گرفته تا ورود غیرقانونی از مرزها و آتشسوزی در جنگلها تشخیص دهد. کنترلهای جداگانه برای خود وسیله نقلیه و دوربینها و یا محموله، امکان ماموریتهای پیچیده را مانند انداختن گاز اشکآور بر روی جمعیت تظاهرکننده به آن میدهد.
10_Skylite (سیستمهای BAE)
این هواپیمای کوچک ضد رادار قرار است بر فراز مرزهای رژیم جنایتکار صهیونیستی پرواز کند. اسکایلایت مجهز به دوربین و حسگر است و تا 4 ساعت در ارتفاع 36هزار پایی / 11000 متری پرواز کند. اوج پرواز این هواپیما همان ارتفاع پرواز هواپیماهای تجاری است. به این ترتیب اسکایلایت میتواند دید خوبی از تحرکات دشمن داشته باشد. میتوان این هواپیما در یک کوله پشتی حمل کرد.
11_اَوِنجِر (محصول سیستمهای هوانوردی جنرالاتومیکس)
این پهپاد شکاری جنگنده در حال پشتسر گذاشتن آخرین پروازهای آزمایشی در مرکز عملیات پرواز جنرال اتمیکز واقع در پالمدیل کالیفرنیا است. هواپیمای جت ضد رادار اونجر (بهمعنی انتقامجو) مجهز به 1350 کیلوگرم از تجهیزات نظارتی و مهمات مرگبار مانند موشکهای لیزری هلفایر و بمبهای 225 کیلوگرمی GBU-38 است و میتواند به سرعتهای بالای 850 کیلومتر بر ساعت برسد که خیلی سریعتر از مدلهای پیشین آن، پرداتور و ریپر است. از آنجا که سوخت در هر نقطه در دسترس بدنه هواپیما ذخیره میشود، میتواند به مدت 20 ساعت بر فراز هدف گشت بزند. مخزن داخلی سلاحهای آن امکان قرار دادن بارهای قابل تعویض را در آن میدهد، مانند حسگرهای نظارتی پهنباند نسل بعدی.
12_Zephyr (محصول کینتیک)
هواپیمای خورشیدی زفایر (به معنی باد صبا) کمتر از 45 کیلوگرم وزن دارد و فاصله دو سر بالهایش 23 متر است. این هواپیما تا ارتفاع 50 هزار پا / 15هزار متری پرواز خواهد کرد.
13_هواپیمای مفهومی HALE (محصول بوئینگ)
این هواپیما با 7 تن وزن و 75 متر فاصله نوک بالها، قرار است 65هزار پا / 20هزار متر بر فراز میدانهای جنگی آینده پرواز کند. این هواپیما میتواند تا 10 روز در آسمان پرواز کرده و عملیات نظارت و مخابره دادهها را انجام دهد. هیل نیروی خود را از یک موتور کامیون فورد میگیرد که برای مصرف سوخت هیدروژنی بهینه شده است.
14_گلوبالآبزرور (محصول آیروویرونمنت)
وزن این هواپیمای غولپیکر هنوز اعلام نشده، ولی دو سر بالهایش 53 متر است و تا ارتفاع 65 هزار پا/ 20هزار متری بالای میادین جنگی، مناطق مصیبتزده، مرزها یا هر جای دیگری که نیاز به نظارت هوایی یا لینک ارتباطی بیسیم داشته باشد، پرواز میکند. سوخت هیدروژن مایع، یک ژنراتور الکتریکی را به کار میاندازد که برق خروجی آن میتواند چهار موتور پیشرانه هواپیما را تغذیه کند.
15_سامارای (محصول لاکهیدمارتین)
این هواپیمای مینیاتوری فقط 150 گرم وزن دارد و فاصله نوک بالهایش به 30 سانتیمتر هم نمیرسد! مانند دانههای مارپیچیشکل افرا که الهامبخش طراحی این روبات پرنده است، این پرنده تک بال به دور محوری مرکزی میچرخد تا نیروی بالابر تولید کند. یک موتور جت مینیاتوری نیروی پیشرانه را تامین میکند. برگه خیلی کوچکی در لبه دنباله بال، تنها قسمت متحرک آن است که جهت را کنترل میکند. اگر مهندسین بتوانند آن را به حدی کوچک کنند که 8 سانتیمتر طول و 15 گرم وزن داشته باشد، میتوان از آن برای جاسوسی داخل اتاقها هم استفاده کرد. در آینده، یک دوربین کار گذاشته شده در محور مرکزی آن که در هر دور یک عکس میگیرد، تصاویر کافی را برای تولید یک ویدیو تهیه خواهد کرد. این روبات فعلا با باطری تغذیه میشود؛ ولی مهندسها در نظر دارند تا به نسل بعدی آن پروپان بدهند که هم سبک است و هم اینکه به راحتی در زنجیره تامین منابع نظامی در دسترس است.
:: ماموریت:
*پهپاد
:: برچسبها:
پهپاد
